1. Zakelijke gegevens
   1. Sarah Elisabeth
   2. De schrijfster van het boek heet Renate Marlis
   3. De naam van de uitgever is Ellessy jeugd

 2. Sharon is de hoofdpersoon van het boek in het begin van het boek is ze al verhuist naar de boerderij Eikenhof. Ze is daar met haar vader heen verhuist, haar moeder is overleden. Ze is verhuist en mist haar vriendinnen. Ze mailt daarom ook elke dag met haar beste vriendin Nandy en wil graag nog een keer met haar logeren. De baas van de boerderij zelf is ‘gekke’ Janus. Sharon vond Janus een beetje gek omdat hij geen meisjes en vrouwen op het terrein wou hebben, de vader van Sharon had met het contract zijn dochten char genoemd. Janus dacht dus dat het een afkorting van een jongensnaam als Charlie of Charles was. Vanaf het begin af aan zei Janus nooit wat tegen Sharon omdat het een meisje was. Sharon zat op haar kamer en stootte haar been tegen de houten muur en er viel een plankje los, uit boosheid gooide ze het plankje weg en knapte er nog een plank af. Haar vader kwam binnen om te zeggen dat ze gingen eten en had de plankjes niet gezien. Sharon wou eerst de plankjes terugplaatsen voordat ze ging eten en ging kijken wat er achter de muur zat en ze vond een boekje, een dagboek en een sleuteltje. Ze legde het terug en ging snel eten. Na het eten ging ze toch nog even kijken wat het was, het was een oud verstoft boekje. Toen ze door het boekje aan het bladeren was zag ze de tijd waarin het geschreven was en dat was in 1901 en het was helemaal in het Frans. Ze had de eerste bladzijde vertaald en kwam er achter dat het een jong meisje was waarvan de moeder ook was overleden en ze schreef haar dagboek aan haar moeder. Op school had ze Frans van Mevr. Coeur. Die lerares kwam een aantal keer bij Sharon thuis om te helpen met het dagboek vertalen. Sharon en haar vader gingen een keer uit eten en de lerares was er ook maar haar etentje met een vriendin ging niet door. De vader van Sharon zei tegen de lerares dat ze met hen kon mee-eten en het werd flink gezellig. Mevr. Coeur ( Neli ) kwam ook steeds vaker op bezoek om te helpen en de vader van Sharon en Neli vonden elkaar wel leuk te vinden en spraken wel is wat af.

Janus had nog nooit wat gezegd maar na een tijdje mocht Sharon klusjes doen op het erf van Janus en mocht ze het paard Jonas elke dag in stal zetten. Sharon wou zo graag op Jonas rijden dat ze alle zadels en andere dingen helemaal schoon had gemaakt en helemaal had ingevet.  Na een tijdje mocht Sharon ook op jonas rijden, maar op bepaalde gebieden niet zoals: de put.  Op die avond ging ze met Neli naar het kerkhof en vonden ze grafstenen van het meisje die het dagboek schreef en kwamen ook daardoor enorm ver.

Janus ging met vakantie naar Barcelona en hij belde of de vader van Sharon even wou kijken omdat hij al weg was. Vader had geen tijd dus vroeg hij of Sharon het even kon doen. Toen Sharon binnenkwam zag ze een apart schilderij en kwam er dus achter dat het Jeanette was ook iemand uit het dagboek. Zij bleek de gemene tante te zijn. Een paar dagen later was Janus weg en ging Sharon nog een keer in het huis van Janus kijken en zag ze allemaal papieren liggen en ging kijken. Daar zag ze een pak papier liggen en ging kijken wat het was.  Daar stond vanalles over de mensen in het dagboek. Het was famillie van Janus. Opeens stond Janus naast haar, hij was niet boos. Hij vertelde haar een heel verhaal waarom hij hier liever geen meisjes wou omdat ze hier allemaal verongelukken. Door te weten dat het familie van Janus was wist Sharon veel meer. Ze ging naar de put waar Janus een kist had in gegooit omdat ze het sleuteltje had gevonden in het geheime vakje. Ze pakte een touw bond het om de boom en zakte de put in, het touw was te kort en daarom moest ze een val van 2 meter maken. Daardoor liep ze een lichte hersenschudding op. Ze zat vast in de put. Totdat ze iemand hoorde schreeuwen. Het was Neli. Neli pakte ook een touw en kwam bij de put in en belde 112. Sharon en Neli werden eruit gehaald en Sharon moest naar het ziekenhuis voor wat controles en had het kistje ook mee. Ze deed het kistje open en er zat een ketting in. De ketting van Jeanette zo te zien op het schilderij. Met het laatste verhaal klopte het dat Jeanette haar niet vermoord heeft. De geest van het Eikenhof is weg doordat het raadsel is opgelost. Op de verjaardag van Sharon was de hele familie er en wat oude vriendinnen van waar ze vroeger woonden. Janus wou haar onder 4 ogen spreken en heeft haar zijn hele familieverhaal vertelt, en is blij dat de geest van Sarah nu weg is.

 3. Renate Marlis is een schrijfster die 2 boeken geschreven heeft: de jongen die niet bestond en Sarah Elisabeth. Verder is ze ook een kokkin en heeft ze een eigen restaurant, het restaurant zit in een (blok)hut en ziet er mooi en ouderwets uit

 4. A: Op de voorkant staat Sharon afgebeeld en onder haar de boerderij waar ze naartoe verhuist zijn. Dus de foto van de boerderij heeft met hun omgeving te maken en Sharon is de hoofdpersoon van het boek.

B: Ik kan niks vinden, over aan wie het boek opgedragen zou moeten zijn.

C: De put waar Janus het kistje in gooide kwam later nog in het boek bij de oplossing van het raadsel. Doordat Sharon er in was geklommen

D: Vanuit Sarah, dit kan een echt gebeurt verhaal zijn. Vooral omdat de dingen die gebeurden niet overdreven waren en uit een ander dagboek zouden kunnen komen.

E: Het is een gesloten einde, omdat het bekend is wat er gebeurt is. En dat is nog nooit bekend geweest daar draaide de zoektocht uiteindelijk om.

 5. 1. Ik vond het een best moeilijk boek omdat het op momenten stukken over enorm veel personen waren en het moeilijk was om het bij te houden. De rest vond ik niet moeilijk om te lezen maar het was wel fijn lezen. Niet te moeilijk en niet te makkelijk.

2. De zinnen waren goed te lezen af en toe stond er wel een moeilijk woord in maar niet te vaak dus het verhaal was gewoon fijn te lezen. Ook hier waren op momenten wel meer moeilijke woorden dan op het ene moment.

3. Het verhaal had wel aardig wat beschrijvingen qua personen en bepaalde plekken dat verminderde het leestempo soms wel. Vooral  omdat je dan stukken bij elkaar gaat plaatsen in je hoofd van wat bij wat hoort. Vooral de put, Sarah en Jeanette werden beschreven omdat het daar het meest over ging en het uiterlijk van Sharon wist je al door de foto op de voorkant.

4. Er zitten wel veel dialogen in het gesprek, maar dat vind ik makkelijker lezen omdat je het dan ook zeker weet wie er tegen wie praat. Dat vind ik fijner omdat het dan sneller lezen is dan dat je steeds ziet staan: zegt …. .

 6. Ik schrijf 4 andere titels

1. De Eikenhof, omdat dat de plek was waar het hele verhaal zich eigenlijk heeft afgespeeld.

      2. Het geheime vakje, deze titel is vooral goed omdat het dagboek en het sleuteltje op die plek zijn gevonden.

      3. De Put, hier draaide eigenlijk het hele verhaal om. Om te weten wat er toen met de put gebeurt is toen Sarah er in is gevallen.

      4. Familie Eikhof, dat was de familie van Janus. De geschiedenis van die boerderij was vanaf 1865 al op familienaam van Eikhof.